جهان تا پایان قرن حاضر چگونه خواهد بود؟ (از نگاه یک متفکر و آینده پژوه)

«رِی کورزویل»، نویسنده، مخترع و آینده ‌پژوه آمریکایی، وضعیت جهان را تا پایان قرن بیست‌ویکم پیش‌بینی کرده است. او کسی است که باور دارد نامیرایی انسان تا سال 2050 دست‌یافتنی می‌شود.

رِی کورزویل (Ray Kurzweil) متولد 12 فبروری 1948 در نیویورک است. او قطعاً یک دیوانه نیست! بلکه یک تکنولوژیست بزرگ جهانی است که از قابلیت‌های رو به رشد تکنولوژی به خوبی آگاه است، تا جایی‌که بیل‌گیتس، او را بهترین پیش‌بینی ‌کنندۀ آیندۀ هوش مصنوعی معرفی می‌کند.

ری‌کورزویل تاکنون 20 دکترای افتخاری دریافت کرده، 7 کتاب مهم و پرفروش در زمینه تکنولوژی دارد و اختراعاتی مثل اسکنرهای مسطح و ماشین‌های تبدیل چاپ به گفتار را در کارنامه خود دارد. او یکی از بنیان‌گذاران دانشگاه تکینگی (Singularity) است و مستقیماً توسط «لری پیج» برای توسعۀ هوش مصنوعی شرکت گوگل انتخاب شده است.

ری‌کورزویل تأکید می‌کند که ما در برهۀ هیجان‌انگیزی از تاریخ بشر زندگی می‌کنیم و پیش‌بینی‌های شگفت‌انگیزی از آینده دارد.

پیش‌بینی‌های او حاصل درکی است که از قدرت «قانون مور» و به‌ویژه قانون بازده شتاب دارد. این قوانین بیان می‌کنند که فناوری اطلاعات خط سیر پیش‌بینی‌پذیری را دنبال می‌کند.

قانون بازده ‌شتاب ری‌کورزویل می‌گوید که رشد بی‌امان ، پیش‌بینی‌پذیر و نمایی‌ فناوری ، انسان‌ها را به دورانی می‌برد که کورزویل آن را سینگولاریتی (تکینگی) می‌نامد.

بسیاری از ما آن ‌چه را که ری‌کورزویل می‌بیند، نمی‌بینیم چراکه هنوز در مراحل آغازین این رشدِ نمایی هستیم. شاید خیلی از افراد نسبت به پیش‌بینی‌های کورزویل نگران باشند، اما خود او نسبت به دوران پیشِ رو امیدوار است و آینده خوبی را پیش‌بینی می‌کند.

جهان تا پایان قرن حاضر چگونه خواهد بود؟

حال نگاهی می‌کنیم بر پیش‌بینی‌های «ری کورزویل» در مورد آیندۀ تکنولوژی:

سال 2019: خداحافظی کامپیوترهای شخصی و لوازم جانبی آن‌ها با کبل و سیم
سال 2020: افزایش قدرت کامپیوترهای شخصی با امکان مقایسه آن‌ها با توان مغز انسان
سال 2021: امکان دسترسی به اینترنت بی‌سیم در 85 درصد از نقاط کره زمین
سال 2022: وضع قانون رفتار انسان‌ها و ربات‌ها در آمریکا و اروپا (تعیین وظایف و حوزه فعالیت ربات‌ها)
سال 2024: اجباری شدن هوش کامپیوتری در خودروها (قانون منع استفاده از خودروهای فاقد هوش مصنوعی)
سال 2025: تشکیل بازارهای بزرگ عضوهای مصنوعی بدن انسان
سال 2026: تمدید عمر به ازاء هر ثانیه به کمک پیشرفت علم
سال 2027: تبدیل ربات‌های خدمتکار با توان انجام کارهای سخت، به یک ابزار و دستگاه معمولی در زندگی روزمره انسان
سال 2028: ارزان شدن و در دسترس قرار گرفتن انرژی خورشیدی برای مصرف ساکنان زمین
سال 2029: هوشمند شدن کامپیوترها در چارچوب مدل‌سازی کامپیوتری مغز انسان
سال 2030: گسترش استفاده از نانوفناوری در صنعت
سال 2031: استفاده از چاپگرهای سه‌ بعدی اعضاء بدن در تمام بیمارستان‌ها
سال 2032: استفاده از نانوربات‌ها در علم پزشکی (حذف مواد زائد از بدن و اسکن مغز برای کشف اسرار آن)
سال 2034: نخستین دیدار انسان با هوش مصنوعی
سال 2036: استفاده از روش‌های برنامه‌نویسی برای برنامه‌نویسی سلول‌ها و درمان بیماری‌ها
سال 2038: ظهور ربات‌های انسان‌نما (مجهز به هوش مضاعف)
سال 2039: کاشت مستقیم نانوماشین‌ها در مغز (غوطه‌ وری کامل انسان در دنیای مجازی بدون هیچ دستگاهی)
سال 2040: کاشت موتور جستجو در بدن انسان (مشاهده نتیجه آن روی لنز یا عینک مخصوص)
سال 2041: افزایش توان اینترنت به میزان 500 برابر امروز
سال 2042: نخستین مورد جاودانگی انسان، ارتش نانوربات‌ها به کمک سامانۀ دفاعی بدن آمده و انواع بیماری‌ها را درمان می‌کند.
سال 2043: بدن انسان می‌تواند به کمک نانوربات‌ها به هر شکلی که بخواهد دربیاید.
سال 2044: توانایی هوش غیربیولوژیکی، میلیاردها برابر هوش انسان
سال 2045: آغاز عصر تکینگی یا برگشت‌ناپذیری فناوری، کره زمین به یک ابرکامپیوتر تبدیل خواهد شد.