پیشبینی آینده بدتر و مصیبت‌بار اصلا چیز دشواری نیست و درصد قابل توجهی از این پیشبینی‌ها به تحقق می‌پیوندند.
این پیشبینی‌ها انواع مختلفی دارند: از دانشمندانی که ششمین انقراض جمعی را به دلیل تأثیرات قابل اندازه‌گیری تغییرات آب و هوایی پیشبینی می‌کنند و از دیندارانی که آخرالزمان را به دلیل انبوهی از گناه اعلام می‌کنند.
اما در اوایل دوره انقلاب علمی و بعداً در قرن هفدهم، استدلال‌های غیرمنطقی همراه با اعتقاد به جادو، اصلاً غیرعادی نبود.
در این میان سر ایزاک نیوتن، ذهنیت و دنیای فکری عجیبی داشت و یک همزیستی عجیب و غریب از پیشگویی‌های کتاب مقدس، باور‌های غیبی و ریاضیات صلب و استدلال‌های ریاضی بود.
نیوتن در حالی که اصول گرانش و سه قانون حرکت را تدوین می‌کرد، همزمان به دنبال یک زیربنای فلسفی افسانه‌ای بود و سعی کرده بود فلز را به طلا تبدیل کند. علاوه بر این، نیوتن مذهبی متدین، رساله‌هایی نوشته بود که تلاش داشت، تفسیرهای علمی از کتاب مقدس انجام بدهد.
تاریخی پایان دنیا از دید او چه زمانی بود؟!
سال ۲۰۶۰ !
وبلاگ علمی Another Pale Blue Dot می‌نویسد که به نظر می‌رسد نیوتن به پیش بینی‌های خود در این قلمرو اطمینان داشت.
در نامه‌ای در سال ۱۷۰۴ در دانشگاه عبری اورشلیم او به این اندیشه خود اشاره کرده بود.
پروفسور اسنوبلن فکر می‌کند تاریخ این نامه «پس از سال ۱۷۰۵ است» و «دست‌خط لرزان نشان‌دهنده اواخر زندگی نیوتن است».
توجه به این نکته مهم است که نیوتن باور نداشت که نابودی جهان به معنای از بین رفتن وجود یا سوختن در شعله‌های مقدس است. فلسفه آخرالزمان او شبیه تعداد شگفت‌انگیزی از انجیلیان کنونی است: مسیح بازخواهد گشت و سلطنتش را آغاز خواهد کرد، یهودیان مهاجر به اسرائیل بازمی‌گردند.
پس وقتی شکوه علمی نیوتون هم تضمینی برای اعتقاد به نظریات عجیب نباشد، ما باید خیلی مواظب باشیم تا در عصر اطلاعات با غرور بیش از حد دچار اشنباهات و استدلال‌های نادرست نباشیم.
از سوی دیگر با وجود اینکه نیوتون با استدلال‌های عجیب به پایان دنیا در سال ۲۰۶۰ رسیده بود. ما الان به زمانه‌ای رسیده‌ایم که آلودگی محیط زیست و تغییرات اقلیمی و بحران‌های نظامی، ما را دچار شک و تردید کرده‌اند که نکند به همین سال ۲۰۶۰ هم نرسیم!
برگرفته: یک پزشک
